Naprawa Lodówek                       Gdańsk, Gdynia, Sopot

Wygląd pralki automatycznej pozostaje niezmieniony mniej więcej od 50 lat: białe pudło z otworem pośrodku na wysokości ok. 60 cm od podłogi. Taka budowa jest niestety mało ergonomiczna i sprawia, że starsze osoby często mają poważne trudności z samodzielnym robieniem prania w domu.

Według holenderskiej doktorantki Nicole Busch, problem ten można usunąć przy pomocy niewielkich modyfikacji kształtu pralki. Wypożyczalnia samochodów sprawdziła się i podczas eksperymentów laboratoryjnych Busch ustaliła najważniejsze wymogi, jakie powinna spełniać dobra i ergonomiczna pralka: otwór do ładowania prania powinien znajdować się na wysokości 100-105 cm nad podłogą, bęben pralki powinien być nachylony pod kątem 30 stopni od poziomu, zaś blisko otworu powinno się znajdować specjalne oparcie na kosz, z którego ładowane są do pralki brudne rzeczy. W ramach swojej pracy doktorskiej Busch analizowała również rozmaite style prania w różnych zakątkach świata dowodząc, że nie istnieje coś takiego jak globalny styl robienia prania.

Mieszkanka amerykańskiego stanu Maine przeżyła szok, gdy nagle pranie, które wyjmowała z pralki, zaczęło się ruszać i z bębna wysunęła się głowa olbrzymiego węża.

Przerażona kobieta nie straciła głowy, błyskawicznie zamknęła pralkę i wezwała na pomoc służby ochrony zwierząt. Po ich przybyciu okazało się, że w pralce pani Mary Ranger zadomowił się 2,5-metrowy pyton.

Zdaniem ratowników, wielki gad prawdopodobnie wszedł do pralki rurami kanalizacyjnymi. Został usunięty i przewieziony do schroniska dla zwierząt. Nie ustalono, skąd pochodził.
Pani Ranger zrelacjonowała historię miejscowej telewizji - jak zaznaczyła, od dnia znalezienia pytona uważnie sprawdza pralkę przed, po i nawet w trakcie cyklu prania, obawiając się podobnych niespodzianek.

Urządzenie do prania. Pierwszą pralkę zbudował J. King w 1851 roku. Działała ona na parę, a zasada tej pralki znacznie odbiegała od naśladowania ręcznych czynności. Została ona zaprezentowana na Wystawie Światowej w Londynie pod nazwą MacAlpine. Sprzęt napędzany prądem elektrycznym zaczęto konstruować dopiero w 1899 roku, kiedy wynaleziono silnik elektryczny. Jedną z pierwszych była pralka z bębnem z emaliowanego drewna zbudowana w 1907 roku przez Alvę Fishera. Przez lata pojawiały się różne rozwiązania konstrukcyjne: poziome lub pionowe ustawienie bębna, zmienna liczba obrotów, itp. Z czasem pralki półautomatyczne zostały wyparte przez automatyczne. Maszyna z 1934 roku sama regulowała temperaturę, dozowała proszek i płukała.

W 1937 roku w USA zbudowano pierwszą pralkę automatyczną (programowaną), która sama wykonywała czynności: prania, płukania, odwirowania. Ponadto miała ona możliwość czasowego zaprogramowania czynności, ustawienia temperatury wody czy szybkości obrotów. Pierwszą polską pralkę automatyczną wyprodukowała w latach siedemdziesiątych firma ,,Polar" z Wrocławia.